امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند از فرزندم موسی، دختری به من عنایت می‌كند كه نامش فاطمه است. او را در سرزمین قم به خاك می‌سپارند. هر كه او را در قم زیارت كند، بهشت بر وی واجب می‌شود. (3)

مادر این بانوی پاكیزه، نجمه نام داشت كه با نام‌های تكتم، خیزران، اروی،‌ام البنین، طاهره، سمانه، شقراء، سكن و صقر نیز از وی یاد شده است.

حضرت فاطمۀ معصومه، بیست و پنج سال پس از تولد علی بن موسی الرضا علیهما السلام، در اول ذی قعده سال 173 ه. ق. دیده به جهان گشود و در دهم، یازدهم یا دوازدهم ربیع الثانی 201 ه. ق. وفات یافت. (4)